اردوان کامکار در سال ۱۳۴۷ در سنندج به دنیا آمد. او آموزش سنتور را از سن ۴ سالگی و نزد پدرش، حسن کامکار آغاز کرد.

اردوان کامکار، در جوانی به همراه برادرش هوشنگ کامکار، کنسرتینوی سنتوری تصنیف کرد که در آلبومی به نام بر تارک سپیده (همراه با یک کنسرتینوی کمانچه از برادرش، اردشیر) به بازار عرضه شد. او در سال ۱۳۵۹ به تهران آمد و فعالیت خود را به طور جدی در عرصه موسیقی آغاز کرد و با کمک برادرانش، هوشنگ و ارسلان، درس‌های هارمونی، کنترپوان و اصول آهنگسازی را فرا گرفت. او نواختن سنتور را به سطح خوبی از لحاظ تکنیکی رساند و در زمینه نوازندگی، ردیف موسیقی، گروه نوازی، اصول و مبانی موسیقی و آهنگسازی هم به درجاتی نسبتاً خوب رسید. تقسيم ملودي هاي قطعات و تقسيم آن ها در دو دست يكي ديگر از ويژگي‌هاي نوازندگي‌اش است، و يكي از مهمترين توانايي‌هايش، قدرت مساوي دستانش است كه مضراب هاي چپ و راستش را يكدست كرده است. 

اردوان کامکار در ۲۹ شهریور ۱۳۹۲ در پی عارضه قلبی در بیمارستان فرمانیه تهران بستری شد.اردوان کامکار قطعهٔ دریا را (که قبل از سال ۱۳۶۴ ساخته بود)، در سال ۱۳۶۹ در تالار وحدت اجرا کرد. وی علاوه بر آثاری که برای تکنوازی سنتور خلق کرد، قطعات دیگری هم برای گروه‌نوازی سازهای ایرانی تصنیف کرد که مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت. دومین کنسرتینوی سنتور اردوان کامکار که با ارکستر زهی و پیانو همراهی می‌شد، با نام ماهی برای سال نو روانه بازار موسیقی شد. این آلبوم، یک کنسرتینوی مشکل با فضایی رازآلود و باز با لحن و ریتم‌های کردی است. اثر بعدی وی، سولوی بر فراز باد بود.

اردوان کامکار، در آلبوم شب، سکوت، کویر اثر محمدرضا شجریان نیز به عنوان نوازنده سنتور همکاری کرد. موسیقی متن فیلم سنتوری نیز از ساخته‌های اوست.

پاساژهای سریع و در هم تنیده و ریتم‌ها و مضراب‌های پیچیده، از مشخصه‌های سنتورنوازی اردوان کامکار به شمار می‌روند.